"อย่าบอกให้พี่ต้า รู้..."
และ ตอนนนี้ ต้า ได้รุ้หมดแล้ว แล้วต้า ก้อสงสารเปิ้ลจับใจ...+++++++++++++++++++++++++++++++++
กลับมาที่ห้อง...
"รี่ ป่ะพี่อยากกลับบ้าน .."
"แต่ พี่ เปิ้ลอย่าพึ่งกลับเลยค่ะ"
"ใช่ครับอย่าพึ่งกลับเลย.."โด่งเสริม
"งั้นก้อยังไม่ต้องกลับ..พี่จะให้เปิ้ลพัก..ส่วนรี่เฝ้าเปิ้ลอยู่ที่นี่ละ"ต้าพูด
"ฮ้า พี่ต้า เปงไปได้ไงนี่!!!"โด่งพูด
"ขอบคุนพี่โด่งและพี่ต้านะค่ะ"รี่พูด
"แต่พี่อยากกลับบ้าน อ่ะรี่"เปิ้ลพูด
"เทอยังกลับไม่ได้!!!!" ต้าพูด
"ทำไมละ ชั้นยังกลับไม่ได้"เปิ้ลพูด
ทำให้ต้าอึ้งไปสักพัก..
"ทำไมละ"เปิ้ลถาม
"ป่ะ โด่ง เรากลับบ้านกันเถอะ"ต้าพูด
"ครับ"
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ตกกลางคืน
"กินข้าวเสด แล้วนอนนะค่ะพี่เปิ้ล..."
"จ๊ะ"
พอเปิ้ลหลับไป....รี่ได้แอบร้องไห้ คนเดียว
"พี่เปิ้ลค่ะ ฮืออ รี่สงสารพี่เปิ้ลจัง"
"รี่ไม่อยากให้พี่เปิ้ลเปงแบบนี้"
"ฮืออออออออออออออออออ" และรี่ก้อพลอยหลับไปป
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ที่บ้านอาบอย....
"เปิ้ลจะเปงอย่างไรบ้างเน้อ" ต้าบ่นพรึมพร่ำ
ก๊อกๆๆๆ
"เข้ามาสิโด่ง"
"มีอะไรหรอโด่ง"
"คือผมจะเอาเสื้อผ้าไปให้รี่คับ"
"อืม " ต้าพูด
"ผมไปก่อนนะ"โด่งพูด
"อื้ม"
ตื๊ดดดดดดดด ตื๊ดดดดดดดดดดดดดดดด
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น...
เสียงจากปลายสาย
"ฮัลโหล พี่ต้าหรอ .. จำเพชรได้ไหม๊"
"อ่อ จำได้สิคับ"
"คือเพชรจะ มาขอให้เรากลับมารักกันเหมือนเดิม.."
"เรา.."ต้าอึ้ง
"เรามันจบไปนานแล้วนะเพชร ตอนนั้น เพชรเลือกทางเดินของเพชรเอง"ต้าพูดกรอกไป
"ชั่ย ตอนนั้น เพชร เลือกทางนั้นเอง แต่เพชรคิดผิด"
"นะค่ะต้า เพชรขอกลับไปเปงเหมือนเดิม"
"มันไม่มีทางแล้วละ เพราะว่า ผมมีคนที่ผมรักแล้ว"ต้าพูด
"ไม่มีอะไรแล้วใช่ไหม๊ งั้นผมวางก่อนนะ ผมมีงานต้องทำ"
+++++++++++++++++++++++
ทางด้านเพชร
"อยากรู้จิง ว่าคนที่ต้ารักคือใคร .."
"ชั้นไม่ยอมหรอกที่ จะเอา ต้าให้ใครอีก!!!!"
"เพราะชั้นจะเอากลับมาเปงของชั้นให้ได้!!!!"
เพชรพูดอย่างโกรธแค้นทั้งน้ำตา...
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ไปละเด๋วมาต่อๆๆ